1 WRZEŚNIA 1939 ROKU – PAMIĘTAMY !
„A więc wojna! O dziś wszystkie sprawy publiczne i prywatne schodzą na plan dalszy…Cały wysiłek narodu musi iść w innym kierunku. Wszyscy jesteśmy żołnierzami. Musimy myśleć tylko o jednym – walka aż do zwycięstwa”
Komunikat nadany z Polskiego Radia o godzinie szóstej rano 1-go września 1939 roku po nalocie hitlerowskich bombowców na Warszawę popłynął na cały kraj. Rząd Polski, naczelne dowództwo i całe społeczeństwo oczekiwało na zdecydowaną reakcję zachodnich sojuszników Anglii i Francji. 8 września oddziały niemieckie dotarły pod Warszawę. Polska akcja obronna została złamana w trwającej tydzień zażartej bitwie nad Bzurą. Ataki wroga odpierały jeszcze twierdze w Modlinie, Helu i Warszawie. 17-go września rozegrał się kolejny akt tragedii. Na terytorium państwa polskiego wkroczyły niespodziewanie oddziały sowieckie. Dwaj najwięksi w historii zbrodniarze – Adolf Hitler i Józef Stalin – dokonali czwartego rozbioru Polski. Zdecydowano o ewakuacji polskich władz państwowych poza granice kraju, dla kontynuowania wojny u boku sprzymierzeńców aż do jej zwycięskiego zakończenia. Mimo napaści sowieckiej napaści wojenne trwały. Ci co przeżyli zapamiętali bezustanne bombardowania, zabitych ludzi na szosach, szlakach ewakuacji i ucieczek, pożary, które niszczyły polskie miasta, miasteczka i wsie tworząc zwłaszcza nocami koszmarny obraz płonącej Polski, widok rozbitych oddziałów polskich i będących u kresu ludzkiej wytrzymałości, załamanych żołnierzy i oficerów usiłujących wykonać, jak to pięknie powiedziano niewykonalny rozkaz obrony Rzeczypospolitej. 28 września skapitulowała Warszawa, następnego dnia Modlin. 1-go października 1939 roku słynny spiker Józef Małgorzewski odczytał ostatni komunikat Polskiego Radia: „Dziś oddziały niemieckie wkroczyły do Warszawy…Braterskie pozdrowienia przesyłamy wszystkim oddziałom polskim, gdziekolwiek w tej chwili jeszcze walczą. Niech żyje Polska!”. Odegrano hymn państwowy. 2-go października poddali się obrońcy Helu. Ostatnią bitwę kampanii wrześniowej stoczyła dnia 2-5 października pod Kockiem samodzielna grupa operacyjna Polesie gen. Franciszka Kleeberga. W walce z obydwoma wrogami armia polska została pokonana, lecz jeszcze w tym samym roku odrodziła się u boku sojuszników, aż do całkowitej klęski Niemiec. Państwo Polskie ani na moment nie przestało istnieć i było uczestnikiem antyniemieckiej koalicji. Zdecydowała o tym niezłomna wola narodu polskiego, który na obszarze kraju zaczął organizować ruch oporu, tworząc największą konspiracyjną armię w okupowanej Europie – Armię Krajową.
